Grensovergang Thailand – Cambodja: Poipet

Terwijl wij al een paar dagen genieten van de rust in het Thaise Trat besluiten we dat we verder willen reizen. We zijn nu zo dichtbij dat we de knoop doorhakken en besluiten dat we over twee dagen naar Cambodja willen. We lezen ons in op internet en lezen een aantal “angstige” verhalen over de grensovergang Poipet. Oplichting, vervelende situaties en mensen die bij de grens aan hun lot worden overgelaten. In koor zeggen we tegen elkaar dat wij hier nóóóit in zullen trappen. Dit loopt allemaal echter iets anders en daarom willen we je via deze manier waarschuwen. Let goed op bij de grensovergang van Thailand naar Cambodja. Na het lezen van ons verhaal en onze tips trap je er vast niet in en kun je met een gerust hart van Thailand naar Cambodja reizen.

We besluiten bij ons guesthouse, Pop Guesthouse, navraag te doen over de mogelijkheden om vanaf hier naar de grens te komen. De eigenaresse laat ons weten dat we bij haar kaartjes kunnen kopen voor een rechtstreekse minibus van Trat naar Siem Reap welke in de vroege ochtend vanaf het guesthouse vertrekt. Voor de reis naar Siem Reap betalen we per persoon 600 Thaise bath. Wij besluiten, in al onze naïviteit, om twee kaartjes te boeken en twee dagen later worden we vroeg in de ochtend opgehaald.

We reizen natuurlijk voornamelijk naar Siem Reap voor een bezoek aan de indrukwekkende Angkor Wat tempels.

“Ik begin al aardig in paniek te raken en heb al snel in de gaten dat het vast niet klopt wat hier gebeurt.”

Reizen per minibus naar Siem Reap

De minibus komt mooi op tijd aan en zit al vol met andere reizigers. Onze backpacks worden er tussen gepropt en dan moeten we zelf nog een plekje vinden. Na een reis van een aantal uren met een paar stops om wat te eten en te plassen stopt het busje op een gegeven moment bij een restaurant aan de kant van de weg. Tsjah, hier begint het, want we hadden hier al over gelezen. Iedereen wordt uit de minibus gehaald met spullen en al en we worden allemaal naar een aantal tafeltjes geleid.

Ik begin al aardig in paniek te raken en heb al snel in de gaten dat het vast niet klopt wat hier gebeurt. Ik besluit andere reizigers aan te spreken. Een stelletje uit Polen en een stel uit Noorwegen. Ook zij vertrouwen het niet helemaal, maar ze weten me rustig te krijgen en geven aan dat ik er vanuit moet gaan dat het goedkomt. Dit zal vast de manier zijn waarop iedereen de grens overgaat. Oké, een tweede gevalletje naïviteit dus.

We blijven zitten, bestellen wat te eten, maken gebruik van het toilet en kletsen wat met de andere reizigers. Op een gegeven moment komen er drie mannen naar ons toe die aangeven dat zij onze visa gaan regelen. “Dit zit namelijk allemaal bij de prijs in en we hebben het geregeld via ons guesthouse”. Weer slaan de twijfels toe, maar weer ga ik erin mee. We vullen een aantal formulieren in, geven twee pasfoto’s per persoon en moeten de mannen betalen.

Visum voor Cambodja

Want ja, een visum voor Cambodja kost geld. Hoeveel het zou moeten kosten had ik al gelezen, maar ik wist alleen de dollar prijs. De mannen moesten we echter met Thaise baht betalen. En sla dan maar eens snel aan het rekenen! Yep, dit zal wel kloppen. Na een behoorlijke tijd wachten komen de mannen terug. Met onze paspoorten waarin onze visa zitten. Pfiew, dit zal toch wel goed zijn dus. Het vertrouwen komt terug en we komen tot rust.

Vanaf het restaurant worden we even later opgehaald door een taxi. Met backpacks en al nemen we allemaal plaats waarna we eindelijk naar de “echte grens” rijden. Hier stappen we uit en moeten we een kantoortje in waar iedereen zijn/haar paspoort en visum moet laten zien en de benodigde stempels krijgt. Een behoorlijke wachtrij in de hitte, maar uiteindelijk zijn we er allemaal door en mogen we verder lopen. De mannen die ons hebben “geholpen” met onze visa bij het restaurant zijn ook met ons mee en zorgen dat we op tijd aan de andere kant van de grens bij ons volgende vervoersmiddel aankomen.

Grensovergang Thailand Cambodja

“Naïviteit nummer 3!”

“Het is verstandiger om hier nog even Thaise baht te pinnen en die zo meteen om te wisselen voor Cambodjaanse Riel.” Uhhh.. Okee, dat doen we dan maar. We pinnen ongeveer 200 euro aan Thaise baht en lopen weer verder totdat we uiteindelijke Thailand echt uit zijn. Veel tijd en rust om om ons heen te kijken in “niemandsland” en alles in ons op te nemen krijgen we niet. We worden haast naar voren geduwd. Geduwd richting Cambodja. We zijn gelukkig nog steeds samen met de andere twee stellen en wanneer we aankomen bij een groot terrein dat echt Cambodja is. We worden naar een wisselkantoortje geleid en hier wisselen we onze Thaise baht om voor Cambodjaanse Riel. Meer dan een miljoen Riel krijgen we, dus jaa dat zit vast wel goed. Als we opgelicht zouden worden, dan kregen we toch vast niet zoveel!? (Naïviteit nummer 4!)

Terwijl we wachten op ons vervoersmiddel richting Siem Reap volgt de volgende teleurstelling. De minibus die ons zou moeten brengen is er nog niet en het gaat nog een paar uur duren. Een paar uur?! We zijn al uren onderweg en iedereen is er wel een beetje klaar mee. “Of we meteen weg willen?” Graag! Dit kan, maar dan moeten we wel nog 200 baht per persoon betalen. Bovenop de prijs die we al betaalden in Thailand dus. Niemand is het hiermee eens en we besluiten gezamenlijk dat we gaan wachten. Het wachten duurt echter lang, veel te lang en we besluiten te gaan onderhandelen. Uiteindelijke mogen we voor 100 baht per persoon in een minibus naar Siem Reap. Wat ze wel nog hebben geregeld? In Siem Reap worden we gratis opgehaald door een tuktuk en naar ons hostel gebracht. Klinkt goed toch!?

Aankomst in Siem Reap

Na weer een aantal uren komen we aan in Siem Reap en inderdaad, de tuktuks staan al klaar om ons naar onze slaapplekken te brengen. Het vertrouwen komt weer terug. Deze belofte zijn ze ook nagekomen, dus zal de rest ook allemaal wel kloppen toch!? Toch zit het ons ’s avonds niet lekker. We besluiten de wisselkoers erbij te pakken en uiteraard blijkt dat we veel te weinig rièl hebben gekregen voor onze baht. En ja, ook hebben we veel teveel betaald voor onze visa. Een lekkere binnenkomer. Hallo Cambodja!

Waar je goed op moet letten bij grensovergang Thailand Cambodja

• Je kunt prima een reis boeken bij je guesthouse, maar zorg er dan wel voor dat je daadwerkelijk naar de grens wordt gebracht en niet naar een restaurant vlak voor de grens
• Een nog betere optie is om zelf naar het station in Trat te gaan. Vanaf hier gaan er meedere malen per dag taxi’s en busjes naar de grens
• Regel je visum zelf bij de grensovergang en laat het niet door iemand anders doen. Voor je visum moet je minimaal twee pasfoto’s bij je hebben
• Pin geen Thaise baht bij de grens om deze later te wisselen voor Cambodjaanse rièl. Uiteraard krijg je hier geen goede wisselkoers. Daarnaast heeft de lokale bevolking veel liever dat je in Cambodja pint. Dan komen er namelijk Amerikaanse dollars uit de automaten en hiermee kun je overal in Cambodja betalen.
• Regel vanaf de grens je eigen vervoer naar Siem Reap. Vlakbij de grens is een busstation vanaf waar verschillende bussen die kant op. Dit kost je vaak maar een paar euro.

Het openbaar vervoer in Cambodja is heel goed geregeld. Je kunt online tickets kopen via 12Go.Asia.

Ja, dat wij erg (te) naïef zijn geweest dat weten we. Achteraf voelden we ons zo ontzettend dom, want we hadden ons zelfs van te voren ingelezen! We hoorden en lazen achteraf meerdere verhalen die er lijken op die van ons, dus veel mensen trappen erin. Tip voor jou: NIET DOEN! Dit speelde zich allemaal af bij de grensovergang Poipet.

Grensovergang Hat Lek

Om het allemaal een beetje positief te houden hebben we ook nog een fijnere ervaring met de grens oversteken tussen Cambodja en Thailand. Na een periode in Cambodja te zijn geweest besluiten we dat we weer terug willen naar Thailand om meer van het land te zien. We zijn in Koh Kong en dus dicht bij de grens. Door een tuktuk laten we ons brengen naar de grensovergang bij Hat Lek en hier worden we gedropt. We lopen zelf langs de controle, zoeken aan de Thaise kant zelf een taxi die ons naar Trat brengt en worden niet eens opgelicht! 😉 Een visum voor Thailand hadden we trouwens in Phnom Penh al aangeschaft, dus hiervoor hoefden we niets meer te doen aan de grens.

De overgang van Hat Lek is een veel fijne grensovergang van Thailand naar Cambodja.

Ben jij ook via de grensovergang Thailand Cambodja gereisd? Wat zin jouw ervaringen?